АСОЛЬ, ЯКАЯ НЕ ЧАКАЛА ПУНСОВЫХ ВЕТРАЗЯЎ

Беларускі дзяржаўны акадэмічны музычны тэатр прадставіў увазе публікі прэм’еру балета ў дзвюх дзеях "Асоль" (дырыжор-пастаноўшчык — Алег Лясун, мастак-пастаноўшчык — Валянціна Праўдзіна) у пастаноўцы галоўнага балетмайстра класічнага балета, народнага артыста Беларусі Уладзіміра Іванова на музыку кампазітара Уладзіміра Саўчыка. У аснове балета — знакамітая аповесць Аляксандра Грына "Пунсовыя ветразі".

Сапраўды, гісторыя пра непахісную веру ў цуд і сапраўднае каханне, якое перамагае ўсе нягоды, не можа не натхняць. Таксама нельга забываць, што творчасць Грына асабліва блізкая беларусам — яго бацька, Стэфан Грынявіцкі (русіфікавана Сцяпан Грынеўскі) паходзіў з беларускай шляхты Дзісненскага павета Віленскай губерні (сёння Міёрскі раён Віцебскай вобласці). За ўдзел у паўстанні Каліноўскага быў сасланы ў Калывань Томскай губерні, пасля пераехаў у Вяцкую губерню, дзе яго жонка Ганна нарадзіла ў 1880 г. сына Аляксандра.

Пастаноўка "Асолі" ажыццяўлялася пры садзеянні Фонду Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь па падтрымцы культуры і мастацтва.

Стваральнікі спектакля прачыталі "Пунсовыя ветразі" па-свойму. Саўчык зрабіў музычнае вырашэнне далёкім ад пяшчотна-рамантычнага, Іваноў пераклаў рамантычную прозу на сучасную і экспрэсіўную мову балета. Гледачоў чакае свет жарсцяў і спакус, вандроўка ў падводнае царства, шэраг супярэчлівых уражанняў. Аднак у спектаклі няма ні пунсовых ветразяў, ні некаторых звыклых персанажаў.

Затое ў балеце ёсць новая дзеючая асоба — Апавядальнік (Артур Іваноў), які, магчыма, увасабляе самога аўтара аповесці. З вялікай колькасці маладых хлопцаў і дзяўчат ён выбірае гераіню будучага балета — Асоль (Міку Сузукі). Знаёмства з Апавядальнікам змяняе яе жыццё. Спачатку яна сустракаецца з русалкамі і адчувае, што сапраўднае каханне зусім побач. Аднак трэба прайсці праз шматлікія спакусы і перашкоды, спазнаць свет і саму сябе, знайсці сваё "Я", і толькі тады лёс падорыць спатканне з каханым.

Трэба адзначыць, што капітан Грэй (Дзмітрый Лазовік) таксама не паўстае перад гледачом звыклым станоўчым персанажам. Ён бунтар ад прыроды, любіць гульню ў карты, праматаў усю сваю спадчыну. Аднак пры сустрэчы з Асоль у яго сэрцы загараецца светлы агеньчык кахання. Менавіта на гэтым моманце аўтары спектакля ставяць кропку.

Дзіяна КАРОЛЬ.
Фота Анжалікі ГРЭКОВІЧ.
Літаратура і мастацтва. – 2013. – 18 студз. – С. 3.

На здымку: Артур Іваноў у вобразе Апавядальніка.