Сустрэча з беларускім мастацтвам (1978 г., Мінская праўда)

У Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР сёлета былі гастролі ў трох гарадах Украіны – Чарнігаве, Херсоне і Севастопалі. У рэдакцыю прыйшло нямала пісьмаў, у якіх гледачы просяць перадаць калектыву падзяку за сустрэчу з сапраўдным мастацтвам. Сёння мы прапануем вашай увазе адно з такіх пісьмаў. 

Малады мінскі тэатр не мае пакуль што гучнай рэпутацыі за межамі рэспублікі. Спакушаны аматар аперэты наўрад ці чакаў многага ад гэтых гастролей. Але мінскія артысты хутка развеялі падобную прадузятасць. На спектаклях падкупляла атмасфера ўздыму, пастаянная настроенасць кожнага ўдзельніка іграць з поўнай аддачай у ролі любога маштабу. Гэта адчувалі і высока цанілі гледачы, якія пастаянна запаўнялі залу гасціннага севастопальскага тэатра імя А. В. Луначарскага. 

Мінчане парадавалі ўдалымі пастаноўкамі твораў савецкіх кампазітараў. Несумненным дасягненнем тэатра з'явілася выкананне аперэты ленінградскага кампазітара В. Лебедзева "Мост мары" (пастаноўшчык Б. Утораў). Паводле ацэнкі самога аўтара, які пабываў на спектаклі ў Севастопалі, інтэрпрэтацыя беларускіх майстроў пераўзыходзіць іншыя існуючыя пастаноўкі яго твора. 

У сучасных музычных і драматычных формах мінскія артысты пераканаўча раскрылі шматгранныя вобразы нашых сучаснікаў. 

Высокім узроўнем выканання і афармлення вызначаліся ў трактоўцы артыстаў класічныя аперэты. Асаблівым бляскам была адзначана на гастролях "Марыца", у якую непадробнае натхненне ўклалі ўсе ўдзельнікі спектакля – аркестр і танцавальная група, хор, мастак і касцюмеры. З вялікім поспехам ішлі таксама "Сільва", "Вясёлая ўдава", у якіх нельга не адзначыць з густам пастаўленыя танцы (балетмайстар – народны артыст СССР С. Дрэчын). 

Гастролі паказалі, што беларускі тэатр мае творчыя сілы, якія здольны забяспечыць далейшы ўздым майстэрства калектыву. Выдатныя вакальныя даныя і пранікнёны артыстызм дэманстравала ў вядучых партыях Н. Гайда. З нязменнай цеплынёй прымалі гледачы заслужаных артыстаў БССР В. Фаменку, В. Шаўкалюка, артыстак В. Мазур, С. Муратаву, В. Пятліцкую, артыстаў У. Лінкевіча, А. Прыходзька. Выразныя вобразы стварылі на сцэне маладыя выканаўцы А. Касцецкі і С. Шчапаў. Наогул нельга было не заўважыць, што калектыў мінчан вызначае, у параўнні з многімі падобнымі тэатрамі важная і прыемная асаблівасць – адносна невысокі сярэдні ўзрост выканаўцаў. 

Севастопальскія гастролі мінскага тэатра дазволяць думаць, што ў яго ёсць перадумовы для таго, каб у перспектыве выйсці на віднае месца сярод музычных тэатраў краіны. 

А. ДНЯПРОЎ. 
Мінская праўда. – 1978. – 22 снеж.