Пресса

Художник не должен быть голодным — истина, с которой не поспоришь. Однако картина для наших театров в последнее время вырисовывается совсем не радостная. Говорить о материальном режиссерам и худрукам приходится едва ли не в разы чаще, чем о духовном. Брошенные на поиски любых возможностей привлечения внебюджетных средств, сегодня труппы вынуждены бороться за кассу и каждого зрителя.

"Убельская ластаўка", першы адкрыты конкурс імя Станіслава Манюшкі, у якім удзельнічалі студэнты-вакалісты ВНУ, прайшоў сёлета ў Мінску і Чэрвені. Ён зрабіўся падставай пераканаўча нагадаць пра безумоўную прыналежнасць кампазітара да беларускай музычнай культуры.

Калісьці імпрэзы open-air — на адкрытым паветры — былі чымсьці эксклюзіўным. Цяпер іх становіцца ўсё больш, канцэртна-тэатральныя арганізацыі "абжываюць" літаральна кожны кавалачак зямлі ў горадзе ды на прыродзе, прыдатны для "ўзрошчвання" артыстычных падзей. І што ж? Мастацтва вакол нас становіцца больш? Ці яно, адпушчанае на волю, папросту распускаецца ў паветры? Лета — самы час паразмаўляць пра гэта. Бо без фестываляў open-air ужо не абыходзяцца ніводныя з выхадных: "Баль у Соф’і Гальшанскай", "Джаз-суботы ля Ратушы", "Вечары Вялікага тэатра ў замку Радзівілаў", арт-фэст "Тэатр Уршулі Радзівіл", тэлепраекты ля сцен Мірскага замка…

Вось ужо тры гады запар Музей народнай архітэктуры і побыту з'яўляецца партнёрам Музычнага тэатра ў стварэнні сумеснага творчага праекта "Шэдэўры сусветнай класікі ў музеі пад адкрытым небам" — у Беларусі ў апошнія гады ўсё больш прыжываецца еўрапейская традыцыя правядзення летніх музычных open-air. І ўсе тры гады ў імправізаванай глядзельнай зале пад зорным небам няма свабодных месцаў, і частка публікі проста стаіць з абодвух бакоў сцэны. Тым больш што сёлетняя імпрэза мела прывабную назву "Баль у Соф'і Гальшанскай".

На адзін вечар Беларускі дзяржаўны музей народнай архітэктуры і побыту ў вёсцы Строчыцы ператварыўся ў каралеўскі палац ці маёнтак. Там прайшоў "Баль у Соф’і Гальшанскай".

Устроить бал с песнями, танцами и фейерверками — для монарших особ дело привычное. На сей раз они сделали это под Минском.

Недавно в Минске на гастролях побывала труппа Тульского академического театра драмы (ТАТД). Последний раз его актерам белорусская столица рукоплескала в 1973 году. Нынешний визит также не разочаровал наших театралов. Гости привезли золотую коллекцию спектаклей, которые были сыграны на сцене Белорусского государственного академического музыкального театра.

Театральное искусство — одно из древнейших. Однако существуя по законам диалектики, оно, с одной стороны, подвержено традиционализму, а с другой — не может развиваться без современных тенденций. Любой театральный коллектив в принципе не может существовать в отрыве от театрального пространства, ему как воздух нужны профессиональные контакты и творческое взаимодействие, иначе он рискует потерять инструмент художественного воздействия на зрителя.

Артыст Аляксандр Гелах — узыходзячая зорка Беларускага дзяржаўнага акадэмічнага музычнага тэатра. На ўвесь голас Аляксандр заявіў аб сабе ў нядаўняй опернай прэм'еры музычнага — оперы Руджэра Леанкавала "Паяцы". Нават для вопытнага артыста класіка верызму — сур'ёзнае выпрабаванне, але Аляксандр справіўся з роляй Бепа лёгка. Ужо сёння старэйшыя калегі прадказваюць Аляксандру Гелаху вялікую будучыню.

Из XXI века в XV. Король Ягайло скоро запоет под дудку Владимира Кондрусевича. Как, где и при чем здесь монета Нацбанка? Поговорим об этом с композитором.

В следующую субботу, 1 июня, мировая общественность будет отмечать Международный день защиты детей. В нашей стране этот праздник тоже не остается без внимания со стороны различных организаций, творческих коллективов.

Единственной королеве-белоруске Софье Гольшанской посвящен новый мюзикл Владимира Кондрусевича. Его ставят в Белорусском государственном академическом музыкальном театре.

Сёлета кіраўнікі вядучых тэатраў блізкага і далёкага замежжа сабраліся на "круглы стол" у нашым Музычным. "Тэатр. Бізнес. Грамадства" — такой была яго тэма. Як аказалася, іх хвалююць не толькі тры праславутыя праблемы: грошы, грошы і грошы. Многія ідэі, выказаныя дзеячамі культуры з рознымі, часам супрацьлеглымі, поглядамі на стан сучаснага тэатра, былі б карыснымі і для іншых нашых творчых калектываў.

Очередная премьера в Белорусском государственном музыкальном театре была особенно долгожданной: оперетта Имре Кальмана "Мистер Икс" в постановке режиссера Анны Моторной — это знакомая история с новыми акцентами и неожиданными поворотами.

Народная артистка Беларуси ответила на вопросы читателей "Антенны".

6 мая трэцім прэм’ерным паказам "Містара Ікса" адкрыўся творчы праект "Наталля Гайда запрашае", які ладзіцца Беларускім дзяржаўным акадэмічным музычным тэатрам другі год запар. Новая пастаноўка знакамітай аперэты І.Кальмана, вядомай пад назвай "Прынцэса цырка", стала, можна сказаць, "прэм’ерай у квадраце". Але насамрэч "матэматыка" новага спектакля аказалася бліжэй да "хіміі", бо пасля прагляду так і хацелася ўсклікнуць: ну і "нахімічылі"!

У Чэрвені завяршыўся Першы Адкрыты конкурс імя Станіслава Манюшкі "Убельская ластаўка" для студэнтаў-вакалістаў ВНУ. "У Чэрвені" — таму што непадалёк ад яго, у мястэчку Убель, нарадзіўся гэты знакаміты кампазітар. "Завяршыўся" — таму што ўсе тры конкурсныя туры праходзілі ў Мінску, у Беларускім дзяржаўным акадэмічным музычным тэатры, у Чэрвені ж адбыўся толькі заключны канцэрт. "Ластаўка" — таму што, паводле сямейнай легенды, гэтая птушка прыляцела да немаўляткі, Манюшкі, напрарочыўшы славутую будучыню. Ну а наконт таго, што конкурс — Першы, можна і паспрачацца. Хаця, насамрэч, ён узняў куды больш разнастайных праблем, і не толькі "матэматычных".

Одному из героев провели операцию по перемене пола, а действие третьего акта перенесли из французского ресторана в суши-бар. Это не единственные сюрпризы прошедшей в выходные премьеры оперетты Имре Кальмана "Мистер Икс" в Белорусском государственном академическом музыкальном театре в постановке режиссера Анны Моторной.

Яго называюць "містар Ікс". Яго імя — таямніца, якую імкнуцца разгадаць. Бо штосьці высакароднае ёсць у артысце цырку, які выступае заўсёды ў масцы і пакарае сэрцы сваімі небяспечнымі трукамі. Але ж нічога не павінна здарыцца. Прынамсі, па законах аперэты. Прэм'еру спектакля "Містэр Ікс" прапанаваў Дзяржаўны музычны тэатр. І хоць гісторыя, у прынцыпе, вядомая, гэтая аперэта Імрэ Кальмана — адна з самых папулярных, але ж музычныя тэмы з яе пазнавальныя, і менавіта іх прыгажосць і лірызм здольныя прывабіць публіку, можа быць, найбольш.

Звезд музыкального искусства вновь собирает в Минске Наталия Гайда. С 6-го по 8 мая в Белорусском государственном академическом музыкальном театре уже во второй раз пройдет творческий проект "Наталия Гайда приглашает…".