Пресса

31 травеня ў Тэатры музычнай камедыі мае адбыцца Творчы вечар салістаў балетнай трупы гэтага тэатра Юліі Дзятко і Канстанціна Кузняцова. Вечарына не толькі падводзіць рысу пад творчымі здзяйсненнямі танцоўшчыкаў у гэтым сезоне. Цікавая яна таксама і тым, што ў падрыхтоўцы бенефісу згадзіўся ўзяць удзел – на чыстым энтузіязме – малады харэограф Раду Паклітару.

Аншлагі на балетных спектаклях у Тэатры музкамедыі даўно ўжо сталі з'явай прывычнай. Ды ўсё ж яны не самая галоўная заваёва трупы за пяцігоддзе свайго існавання. Цікавасць гледачоў – толькі вынік тых глыбокіх змен, што адбыліся.

Мюзикл сегодня – пожалуй, самый популярный театральный жанр. За океаном он вообще вне конкуренции. И хотя нам Америка – не указ, мюзикл упорно утверждается и на наших сценах.

Этот театр любят и знатоки сценического искусства, и не очень подготовленные зрители. Зал музкомедин всегда заполнен. Тому много причин. И вот одна из них: сегодня театр делает ставку на молодых актеров. Мы решили дать им слово. Чтобы они могли рассказать о театре – и о себе.

Канстанцін Кузняцоў ды Юлія Дзятко вярнуліся з Масквы, пасля паспяховага выступлення на восьмым Міжнародным конкурсе артыстаў балета.

Гэтую артыстку прыхільнікі тэатра ведаюць і па класічным, і па сучасным рэпертуары. Самыя адметныя рысы Валянціны Пятліцкай – тонкая лірычнасць і шчырая душэўнасць, а ў ролях драматычнага плану – псіхалагічная дакладнасць вобраза. Гэтым вылучаецца Валянціна Пятліцкая сярод іншых салістак, за гэта і любяць артыстку яе пастаянныя прыхільнікі.

Указом Президента РБ звание народной артистки Республики Беларусь присвоено солистке Белорусского государственного театра музыкальной комедии Виктории Мазур.

Колькі ведаю Вікторыю Мазур, заўсёды здіўляюся таму, як дакладна яна размяркоўвае сваё жыццё. Прырода надзяліла яе практычным розумам, які заўсёды ўласцівы дзелавым жанчынам. А яна і ёсць дзелавая жанчына – валявая, незалежная. А яшчэ – вельмі прыгожая, з цудоўным густам, які ніколі яе не падводзіць – ні на сцэне, ні ў жыцці.

Театру музыкальной комедии на невнимание публики жаловаться не приходится. В него ходят, о нем говорят. Зрители, конечно, не догадывались, что вот уже семь лет этот корабль плывет без капитана. В такой ситуации трудно идти верным курсом. И вот, наконец, в театре появился главный режиссер – Борис Лагода.

Борис Лагода – новый главный режиссер Государственного театра музыкальной комедии РБ. Молодой, уверенный в себе, энергичный, сам себя называющий диктатором, поставивший целью сделать белорусскую оперетту театром европейского уровня.

Солист нашего Театра музкомедии Александр АРТЕМЬЕВ поет в Кельн-концерте.

"Капялюш Напалеона" – даволі рэдкая з'ява на музычнай сцэне. Калісьці гэты спектакль ставіўся ў Рыжскім тэатры музкамедыі, і менавіта адтуль наш тэатр атрымаў нотны матэрыял гэтай аперэты.

Тем более что Театр музыкальной комедии, избаловавший своих поклонников частыми премьерами, давно не удивлял их чем-то новеньким. Если вспомнить, что "Цыганский барон" шел в Минске около тридцати лет назад, причем в оперном театре, премьера его как раз и есть то новое, которое хорошо забытое старое.

Адносна спакойная тэатральная вясна ў Мінску ўсё ж такі здзівіла гледача напрыканцы красавіка прэм'ерай. Прэм'ерай, якая была сугучна перманентнаму надвор'ю пасля Вялікадня. Іншымі словамі: як пярун сярод яснага дня, прагучала камічная опера І. Штрауса "Цыганскі барон" на сцэне Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі.

Шчырыя авацыі гледачоў былі для стваральнікаў спектакля самай высокай узнагародай. Але адгучалі апладысменты, патухла святло, апусцела глядзельная зала... I, пакуль цыганы дружным натоўпам едуць у замак графа Аманая святкаваць вяселле Барынкая ды Сафі, на "вялікую дарогу", вострачы пёры, выходзіць "табар" крытыкаў.

Вы вырашылі пайсці ў тэатр. Але калі вы не адносіцеся да ліку заядлых тэатралаў, то вам будзе даволі цяжка арыентавацца ў тэатральнай афішы. У які тэатр пайсці і на які менавіта спектакль? Не памылюся, калі скажу, што часта ў такіх выпадках выбар падае на Тэатр музычнай камедыі.

З галоўным балетмайстрам Дзяржаўнага тэатра музкамедыі Беларусі Нінай ДЗЬЯЧЭНКА гутарыць крытык Таццяна МУШЫНСКАЯ.

Музы – спутницы бога Аполлона, покровителя искусств, – желанны всегда. Но не всегда, к сожалению, есть время или возможность нанести им визит, хотя и в повседневной суете мы живем ожиданием чуда. И порой оно случается: музы сами посещают нас...

Гастролями по военным городкам ВВС Беларуси завершился 25-й сезон Государственного Белорусского театра музыкальной комедии. В течение месяца артисты театра давали концерты для военнослужащих и их семей.

...В тот далекий апрель театр гастролировал в Киеве. После взрыва и спешной мобилизации на чернобыльский фронт борьбы с радиацией, когда работы по ликвидации последствий аварии вошли в колею, в зону начали зазывать артистов: поддержать дух ликвидаторов. И они поехали. Один из немногих театральных коллективов, который разделил с Чернобылем его боль.