Пресса

"Мы к вам заехали на час. Привет. Bonjour. Hello". Строки из известной песни мультипликационного фильма "Бременские музыканты" стали девизом визита в Минск всеми любимого детского поэта и драматурга Юрия Энтина. Юрий Сергеевич – редкий гость в Беларуси, отсутствие свободного времени не позволяет много путешествовать, но пропускать премьеру собственного шоу поэт не стал.

Адна з апошніх па часе прэм’ер Беларускага дзяржаўнага акадэмічнага музычнага тэатра – музычнае рэвю "Аднойчы ў Чыкага", створанае па матывах брадвейскіх мюзіклаў.

Герои истории – одинокие сердца в поисках любви. Они отлично знают, в чем смысл и радость каждого дня. Именно в том, чтобы жить здесь и сейчас: ловить момент удачи, творить и получать всевозможные удовольствия, любить и быть любимыми.

На очередную премьеру приглашает Белорусский государственный академический музыкальный театр. Ревю "Однажды в Чикаго" будет представлено 11 сентября. Над постановкой работала режиссер Мариинского театра Сусанна Цирюк. Она сама выбирала артистов для спектакля и довольна этим составом. "Считаю его подарочным, – говорит Сусанна Юрьевна. – С таким коллективом любой спектакль можно подготовить в рекордно короткие сроки".

На сцэне Беларускага дзяржаўнага акадэмічнага музычнага тэатра з розніцай у некалькі месяцаў з’явіліся дзве прэм’еры. Спектаклі настолькі не падобныя між сабой – ні якасцямі музычнага матэрыялу і драматургіі, ні жанрам, ні пастановачнай стылістыкай… Ці не варта было б гаварыць пра кожны з іх асобна? Ды так ужо сталася, што абедзве пастаноўкі яднае, у простым і ў пераносным сэнсах, агульнае месца дзеяння: не толькі адна сцэна, але і "геаграфічная прывязка".

"Аднойчы ў Чыкага" – зусім не мюзікл "Чыкага" Дж. Кандэра, як хтосьці мог бы падумаць. Пад гэтай назвай "зашыфравана" музычнае рэвю, у аснову якога пакладзены мюзікл Дж. Стайна "У джазе толькі дзяўчаты" (не блытаць з фільмам, бо там іншая музыка). Але, падкрэслю, згаданы мюзікл стаў хіба адпраўным пунктам у тым "падарожжы": тут можна напаткаць папулярныя нумары з іншых брадвейскіх мюзіклаў і нават мелодыю "Бесамэ муча".

Заўтрашнім суботнім вечарам свой чарговы сезон адкрывае Музычны тэатр. Гэты папулярны ў сталічнай публікі творчы калектыў рыхтуе для сваіх прыхільнікаў сюрпрыз: прэм'еру музычнага рэвю ў двух дзеяннях пад назвай "Аднойчы ў Чыкага". Новы спектакль уяўляе сабой арыгінальнае відовішча паводле матываў брадвейскіх мюзіклаў, лібрэта і вершы якога напісала яго рэжысёр-пастаноўшчык Сусана Цырук.

На мінулым тыдні ў абодвух музычных тэатрах Мінска распачаўся сезон. У Музычным тэатры ён адкрыўся прэм’ерай музычнага рэвю "Аднойчы ў Чыкага" (па матывах мюзікла "У джазе толькі дзяўчаты") у пастаноўцы Сусаны Цырук. Спектакль атрымаўся як феерверк – поўны дынамікі, зіхацення, танцаў, спеваў, віртуозна пастаўленых мізансцэн, – і ўсё гэта несупынна рушыць наперад з хуткасцю кур’ерскага цягніка.

Сегодня на сцене Белорусского государственного академического музыкального театра состоится второй концерт из цикла "Музыкальные вечера с Александром Анисимовым". Оркестр театра под управлением маэстро сыграет "Итальянское каприччио".

Проект "Классические вечера с Анисимовым" рассчитан на очень длительный период времени. Он станет новой страницей в репертуарной политике академического музыкального театра. В недалеком будущем наряду с традиционными опереттами, мюзиклами и музыкальными комедиями появятся новые интересные спектакли в нестандартных жанрах, оркестровые и хоровые шедевры.

Белорусский государственный академический музыкальный театр сегодня приглашает минчан на "Итальянское каприччио" – второй концерт цикла "Музыкальные вечера с Александром Анисимовым".

4 лістапада ў Музычным тэатры было не праштурхнуцца. Давалі "Італьянскае капрычыа" – цудоўны канцэрт, у якім саліраваў дырыжор Аляксандр Анісімаў і дзве вядомыя ў горадзе спявачкі: Аксана Волкава і Ірына Крыкунова. На сцэне быў хор і аркестр Музычнага тэатра – персанаж занадта шматаблічны, каб прэтэндаваць на славу салістаў. І тым не менш, гэта быў іх дзень – хору і аркестру, – якія невядома для публікі здавалі вельмі складаны экзамен. І здалі яго амаль на выдатна.

Вкус классики вскоре сможет ощутить и белорусский театрал. В Белорусском государственном академическом музыкальном театре запускают проект "Музыкальные вечера с Александром Анисимовым", известным дирижером, заслуженным деятелем искусств России и руководителем Государственного симфонического оркестра Беларуси.

Цэнтр музычна-тэатральнага жыцця ўсё мацней зрушваецца з Траецкай гары, на якой стаіць Опера, у бок плошчы Багушэвіча (былой Клары Цэткін).

Пьесу о том, как удержать мужа, и о том, что не стоит его удерживать ложью, готовит труппа Белорусского государственного академического музыкального театра. Этот спектакль почти 30 лет назад был в репертуаре театра и пользовался большой популярностью.

"Если я начала лгать, то, к сожалению, приходится продолжать", – сознается главная героиня Кэтти (Маргарита Александрович). Безобидная женская уловка повлекла за собой снежный ком неприятностей и головокружительных перемен в жизни героев. Каждый персонаж вносит свою лепту в веселую неразбериху.

Утверждает главный герой одноименной премьерной постановки Белорусского государственного академического музыкального театра. В стенах этого храма Мельпомены в очередной раз решили затронуть проблему семейных взаимоотношений. Интриги, любовный треугольник, обман – все это в комедии Маргарет Мэйо и Мориса Эннекена. Впервые актеры Музыкального театра сняли с себя маски опереточных героев – спели и заговорили, как того требует полноценная драма.

Мінулы, 40-ы, сезон у Беларускім дзяржаўным акадэмічным музычным тэатры завяршыўся прэм'ерай музычнай камедыі "Мая жонка – ілгуння". Гэтая назва з'явілася на нашай афішы яшчэ ў 1979 годзе і не сыходзіла з яе амаль 25 сезонаў. Але цяперашні спектакль вылучаецца не проста новай пастаноўкай, а – галоўнае – новым прачытаннем самога жанру.

У Музычным тэатры зноў прэм’ера. Ледзь паспелі аднавіць балет "Мефіста" – прадаюць квіткі на камедыю "Мая жонка – падманшчыца". І гэта не аднаўленне старога спектаклю 1978 года, што пратрымаўся на сцэне 20 год, а суцэльна новая пастаноўка. Бо тады ставілі для таго, каб прывабіць не надта патрабавальную публіку і зарабіць грошай на правінцыйных гастролях. Цяпер ставяць з педагагічнымі мэтамі: каб акторы набіралі артыстычную форму.

Что для нас важнее: сиюминутные порывы нашей души или настоящая гармония, основанная на любви и доверии? Способны ли мы отличить искренние чувства от шаблонов, навязанных массовой культурой? Сколько стоит душа человека?.. Над этими и другими вопросами предложит задуматься премьерный спектакль Белорусского государственного академического музыкального театра под уже знакомым зрителю названием "Мефисто".