Спектакль Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР "Клоп" завяршыў фестывальны паказ у Маскве адметных работ сцэнічных калектываў краіны.

Гэты арыгінальны, па-маякоўску смелы, сугучны нашаму часу спектакль пастаўлен рэжысёрам В. Цюпай. Спектакль незвычайны па свайму жанру, задуме, сцэнічнаму рашэнню. Любрэтыстамі Ю. Кімам і У. Дашкевічам па-мастацку злучаны фрагменты дзвюх п'ес У. Маякоўскага – "Клапа" і "Лазні", прычым кожны з іх быццам развівае і працягвае думку другога. У аснове спектакля тэма духоўнай дэградацыі асобы.

Нарэшце на сцэну Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР "выпаўз" "Клоп". Гавару нарэшце, бо пастаноўка фольк-оперы У. Дашкевіча "Клоп" па аднайменнай п'есе У. Маякоўскага сапраўды вельмі доўга адкладвалася, адцягвалася па розных прычынах. Але прэм’ера ўсё ж адбылася і, несумненна, стала падзеяй тэатральнага жыцця Мінска.

14 кастрычніка "ЛіМ" змясціў артыкул Н. Госцевай "I ўсё накшталт гэткага" пра спектакль "Клоп" Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР.

Без гучных анонсаў, сціпла адкрыў свой чарговы сезон Дзяржаўны тэатр музычнай камедыі БССР. Адкрыў без галоўнага дырыжора, без галоўнага рэжысёра і без мастацкага кіраўніка (народная артыстка БССР Н. Гайда пайшла з гэтай пасады праз некалькі месяцаў працы). Можна ўявіць сабе зусім не парадны настрой і не надта творчы тонус трупы, але…

Адна з апошніх прэм'ер Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР – мюзікл для дзяцей "Залатое кураня" кампазітара В. Уланоўскага.

Статья В. Кичина "Жестокий урок, или Как убивали сказку" была с большим энтузиазмом встречена театральной общественностью Минска, однако осталась "не замеченной" руководством Министерства культуры республики и администрацией театра, не стала поводом для серьезного разговора на собрании труппы театра музыкальной комедии о путях развития театра, его перспективах, о возможности преодоления сложившейся кризисной ситуации.

Народная артистка БССР Наталья Гайда – звезда белоруской оперетты. Она стояла у истоков рождения театра музыкальной комедии БССР. Каждый созданный ею образ на сцене можно назвать поворотным моментом не только в ее судьбе, но и творческой жизни театра. И вот еще один звездный час актрисы – она утверждена художественным руководителем театра.

Проблемы, затронутые в статье В. Кичина "Жестокий урок, или Как убивали сказку", обсуждались в сезоне 1986/87 гг. на заседаниях партийного бюро и художественного совета Государственного театра музыкальной комедии.

"В целях расширения и укрепления культурных связей, а также усиления работы по эстетическому и нравственному воспитанию советских граждан Государственный театр музыкальной комедии БССР с одной стороны и Минский завод холодильников с другой стороны заключают договор о творческом содружестве".

Першае ж выступленне Вікторыі Мазур на прафесійнай сцэне, і адразу – поспех. Яна, студэнтка чацвёртага курса Белдзяржкансерваторыі, выканала тады партыю Віялеты ў аперэце Кальмана "Фіялка Манмартра".

Якім павінен быць сучасны акцёр тэатра музычнай камедыі? Пытанне гэтае, як і пытанні фарміравання спевака-акцёра на опернай сцэне, усё часцей і часцей узнікае ў дыскусіях, гаворках пра музычны тэатр.

Минчане, в прошедшие десятилетия знакомились с "Сильвой" в разных постановках, и неизменно она пользовалась успехом, радовала прекрасной музыкой.

В детстве, впервые в жизни попав в театр, я увидела удивительное действо, в котором артисты не просто играли на сцене, а еще прекрасно пели и великолепно танцевали. И все это называлось красивым словом "оперетта". С того момента я навсегда полюбила и театр, и оперетту, а еще на всю жизнь запомнила имя и фамилию исполнительницы главной роли — Наталия Гайда.

Прэм'ера "Несцеркі" адбылася ў студзені 1980 года. I вось на сцэне музкамедыі – соты спектакль.

Папулярны фальклорны герой, які ўвасобіў лепшыя якасці беларускага народа – несумненна, Несцерка. Сёння без гэтага героя цяжка ўявіць творчасць калектыву Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР.

В наше время на афишах театров музыкальной комедии все чаще появляются имена классиков отечественной и зарубежной литературы, крупных советских писателей.

Смаляне з артыстамі Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі сустрэліся ўпершыню. Увесь ліпень доўжылася наша знаёмства з гэтым таленавітым, своеасаблівым, а таму і цікавым калектывам.

"Мільянерку" Я. Глебава сёння іграюць два тэатры. Паміж прэм'ерай у Маскве і пастаноўкай на мінскай сцэне паўгода. I хоць абодва спектаклі пастаўлены адным рэжысёрам, В. Івановай, яны вельмі розныя.

Рэжысёр В. Цюпа, які паказаў сябе прыхільнікам сучасных нетрадыцыйных "амплуа" музычнай камедыі ("Сірано", "Гуляем у прынца і жабрака"), дэбютаваў на мінскай сцэне як пастаноўшчык класічнай аперэты.