Пресса

Едва ли случайно именно спектаклю "Ночь в Венеции" суждено было открыть гастрольную афишу Государственного театра музыкальной комедии БССР в Калининграде.

Сёння на сцэне Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР Рыгор Харык іграе Сірано. Ён ішоў да гэтай ролі, бадай, не так і доўга – сем год, гэта значыць усе гады сваёй работы ў тэатры. Ішоў праз многія ролі...

Аперэта "Сцяпан – вялікі пан" (1979 г.) цікавая тым, што гэта першы і пакуль што адзіны ў рэспубліцы твор гэткага жанру для дзяцей.

Сёння на вашых вачах заб'юць паэта. За тое, што, смеючыся з сябе, ён тым самым смяяўся са зменлівасці лёсу.

Вы ўваходзіце ў глядзельную залу. На сцэне пажы з захапленнем засяроджана пускаюць у паветра мыльныя пухіры. Гульня? Так, і нам прапаноўваюць уключыцца ў яе.

За апошнія дзесяцігоддзі рэпертуар савецкай музычнай камедыі значна змяніўся. Усё часцей на змену класічнай аперэце з яе разгорнутымі, меладычнымі арыямі, ансамблямі, танцавальнымі нумарамі прыходзяць мюзіклы ці спектаклі, пад назвай якіх ёсць надпісы: "паводле", "па матывах".

"Сірано" – дэбют у нашым тэатры маладога галоўнага рэжысёра, буйная самастойная работа маладых мастакоў. Усім стваральнікам, удзельнікам спектакля, відавочна, хацелася максімальна "выказацца ў матэрыяле".

Зварот тэатра да новай для сябе тэмы – сведчанне сталасці яго пазіцыі. Аднак на гэтым шляху чакалі значныя цяжкасці. Як увасобіць героіка-патрыятычную тэму ў такім спецыфічным жанры, як музычная камедыя?

Сёння проста дзіўна, што гэта прэм'ера не адбылася раней! Сама постаць галоўнага героя – "лятучага гусара" і паэта-эпікурэйца, здавалася, паказвала на жыццялюбівы і яскравы жанр аперэты.

9 мая, у дзень Перамогі, упершыню паказаў сваю новую работу Дзяржаўны тэатр музычнай камедыі БССР – гераічную музычную камедыю "Дзяніс Давыдаў".

Наша жыццё – гэта пастаянны эксперымент і пошук. Калі знаходзім нешта новае, нельга спрабаваць "закансервіраваць" яго, заўтра яно пастарэе ўжо. Аперэта павінна быць сучаснай, сугучнай з сённяшнім рытмам.

Плюсы и минусы классической оперетты на сцене Минского театра музкомедии.

У мінулым годзе прывычнае нядзельнае шматгалоссе на алеях Петрадварца было перапынена ўрачыстым голасам распарадчыка: "У гонар Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР адкрыць фантаны!"

Впервые проходят в Сочи гастроли Государственного театра музыкальной комедии БССР.

В белорусской музыкальной культуре появился способный и очень перспективный дирижер – Александр Сосновский.

Удзел Вікторыі Мазур у спектаклях нязменна выклікае ў зале настрой асаблівай узнёсласці. Уражанне, якое яна робіць, – хвалюючае. Такая сіла сапраўднага мастацтва!

За трынаццаць гадоў работы ў Дзяржаўным тэатры музычнай камедыі БССР заслужаны артыст рэспублікі Канстанцін Лосеў сыграў каля сарака роляў.

Нядаўнія гастролі Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР у Ленінградзе пакінулі яркае ўражанне і ў гледачоў, і ў крытыкаў.

Мастацтва аперэты нездарма называюць жанрам сінтэтычным. Нараджэнне такога спектакля і цэласнае яго ўспрыняцце ствараецца намаганнем многіх людзей розных індывідуальнасцей і прафесій: дырыжора, мастака, балетмайстра, хормайстра...

"Судны час" Р. Суруса на сцэне Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР