Пресса

Пасля свайго сольнага канцэрта-бенефіса Аляксандр Арцем'еў выглядаў сапраўдным трыумфатарам. А задаволеная публіка, як цяпер кажуць, "выкупала" яго ў апладысментах. I гэта, бадай, што самая пачэсная ўзнагарода артысту за яго адданую працу. А яшчэ – мора кветак, якія літаральна заслалі сцэну Дзяржаўнага музычнага тэатра.

Музыкальному театру давно известен рецепт творческого эликсира, способного дарить людям радость и оптимизм. На сей раз это волшебное средство получилось весьма насыщенным – уж очень много в нем всего намешано. А основой стал любовный напиток, позаимствованный из комедий плаща и шпаги. В спектакле – тот же клубок хитроумных интриг, те же прекрасные дамы и отважные рыцари, то же легкое отношение ко всему происходящему...

В Белорусском государственном музыкальном театре (музкомедии) состоялась премьера спектакля Тихона Хренникова по пьесе Лопе де Вега "Доротея".

Комическая опера "Доротея" режиссера Бориса Лагоды – это глубокий реверанс всем взрослым, которые готовы воскресным вечером по-детски смеяться и плакать.

Адразу прызнаюся: у Мінску і ўвогуле на Беларусі можна пайсці толькі "НА аперэту". А вось "У аперэту" нельга трапіць па-ранейшаму. Бо наш "тэатр аперэты", як мы яго неафіцыйна называем, раней быў Дзяржаўным тэатрам музычнай камедыі Беларусі, а зараз стаў Беларускім дзяржаўным музычным тэатрам. I ў пацверджанне гэтай назвы паставіў, вядома, не аперэту, а камічную оперу Ціхана Хрэннікава "Даратэя".

Заметным событием в культурной жизни столицы стала премьера комической оперы Т. Хренникова "Доротея". Литературной основой для нее послужила комедия Р. Шеридана "Дуэнья" – один из шедевров мировой драматургии.

Хто б мог падумаць, што з найвядомейшай, тысячу раз бачанай і чутай камедыі Ц. Хрэннікава "Даратэя", увасобленай у вядомым тэлефільме "Дуэнья" і напісанай па меншай меры гадоў 40 таму назад, можна зрабіць такое бліскучае тэатральнае відовішча!

23 ліпеня паказам камічнай оперы Ц. Хрэннікава "Даратэя" Беларускі дзяржаўны музычны тэатр урачыста развітаўся з мінскай публікай да восені. Спектакль прайшоў "на ўра", замацаваўшы за сабой славу адной з лепшых прэм'ер сёлетняга сталічнага канцэртна-тэатральнага сезона.

Хто з нас не зачытваецца ў дзяцінстве "Пунсовымі ветразямі" Аляксандра Грына! Дзяўчынкі ўяўляюць сябе на месцы Асоль, мроячы пра казачнага прынца. Хлопчыкі – на месцы капітана Грэя, якому падуладны карабель "Сакрэт", а разам з ім усе моры і акіяны, у тым ліку жыццёвыя.

В музыкальном театре появился необычный художественный проект мюзик-шоу "Автограф".

Шчыра кажучы, "бабахнуць" не атрымаецца нават пры самым вялікім жаданні, бо ў чэрвені ў рэпертуары Беларускага дзяржаўнага музычнага тэатра няма ніводнага балетнага вечара: акурат 31 мая балетная трупа тэатра закрыла сезон. I не таму, што, маўляў, "аперэта зацірае балет", а па вельмі простай прычыне – самастойных гастроляў асобных артыстаў.

Уникальная ситуация. На дипломных экзаменах студентов Белорусской академии искусств (БАИ) по специальности "Актерское искусство музыкального театра" руководители государственных музыкальных театров отсутствовали. При распределении заявок на выпускников не было.

Час бяжыць імкліва. Здаецца, зусім нядаўна аўтару гэтых радкоў давялося рыхтаваць матэрыял пра 25-гадовы юбілей Тэатра музычнай камедыі, а цяпер ужо яго 30-годдзе.

"Извините, что не при параде, а так, по-домашнему, в тапочках", – с улыбкой приветствует меня худрук бывшего театра музкомедии Борис Лагода. – Столько работы – опять пришлось провести всю ночь в театре...".

Есть на свете место, где мир реальный соприкасается с миром фантазии и перевоплощений. Это – театр. Попав сюда однажды, остаешься очарованным на всю жизнь. Здесь даже машинист сцены или столяр декорационного цеха – по-своему персонаж иной реальности.

Інтэрв’ю з галоўным балетмайстрам Беларускага дзяржаўнага музычнага тэатра, заслужанай артысткай Расіі Нінай Дзьячэнка.

Некаторыя думаюць, што дырэктар тэатра – нешта накшталт загадчыка гаспадаркі. Але я ўпэўнены: дырэктар тэатра – гэта чалавек, які павінен зразумець і артыста, і рэжысёра, нешта ўраўнаважыць у адносінах паміж імі. I, безумоўна, чалавек, які жыве тэатрам.

Белорусские артисты балета привезли "золото" с крупного международного смотра. В Киеве на конкурсе имени Сержа Лифаря жюри – его возглавлял Юрий Григорович – присудило первое место солистам Белорусского государственного театра музыкальной комедии Юлии Дятко и Константину Кузнецову

З чарговага міжнароднага конкурсу з чарговымі званнямі лаўрэатаў вярнуліся нашы артысты балета. Але ж чарговы не значыць шараговы. I першае месца на III Міжнародным конкурсе імя Сержа Ліфара, якое занялі салісты балета Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі Беларусі Юлія Дзятко і Канстанцін Кузняцоў, гэта вам не абы што: каля 60 удзельнікаў, прадстаўнічае журы на чале з Ю. Грыгаровічам.

Цяпер, калі на вуліцах Мінска ляжыць снег і дзьме пранізлівы вецер, перад вачамі паўстае неверагоднай прыгажосці краявід. У бездань пранізліва блакітнага бязвоблачнага неба ўпіраюцца магутныя горныя вяршыні, пакрытыя вечнымі льдамі. У іх атачэнні велічна вымалёўваецца пік гары Манблан.