Пресса

На днях после отпусков труппа Белорусского государственного академического музыкального театра вновь собралась под крышей родного дома. На первой рабочей планерке обсуждали предстоящие гастроли и идеи нового музыкального года.

44-ы сезон будзе насычаны прэм'ерамі і міжнароднымі фестывалямі. Так, пад Новы год беларусы пакажуць музычныя спектаклі ў Маскве, а ў лістападзе — пастаноўкі ў Клайпедзе. Падрабязней пра афішу сезона — Наталля Бардзілоўская.

У айчынным балетным тэатры рэдка сустракаюцца дзеячы ў такой ступені шматгранныя. Саліст балета, педагог, харэограф… Народны артыст Беларусі Уладзімір Іваноў — асоба легендарная і харызматычная. На працягу двух дзесяцігоддзяў ён танцаваў вядучыя партыі ў спектаклях Нацыянальнага тэатра оперы і балета. Развітаўшыся з прафесійнай сцэнай, Уладзімір выкладаў у дзвюх Акадэміях — мастацтваў і музыкі, у харэаграфічным каледжы, у БДУ культуры і мастацтваў. Цяпер Уладзімір Іваноў — галоўны балетмайстар Беларускага музычнага тэатра.

Как-то незаметно исчезли со сцен оперных и музыкальных театров неповоротливые тетеньки-толстушки, а на их месте оказались грациозные дамы, едва ли не балерины, с голосами Марии Каллас. А во что превратился хор! Выстроиться рядком, сложить руки под грудью и голосить — моветон. Хор — это шоу, ансамбль индивидуальностей, особенно такой, как хор Белорусского государственного академического музыкального театра.

Как жаль, что молчаливые газетные страницы не могут передать все оттенки ее лирико-колоратурного сопрано! Не передать им и то, как гармонично и удивительно в этой маленькой солнечной женщине уживаются сценические чувственная Шугар, находчивая плутовка Адель и нежная Абигайль! В каких же словарях мне найти то единое емкое слово, чтобы передать всю магию ее творческого обаяния, несравненности и очарования?!

Дні культуры Беларусі ў Літве пачнуцца 21 верасня і будуць доўжыцца амаль два з паловай месяцы, ажно да 1 снежня.

Беларускі акадэмічны музычны тэатр другі год запар ладзіць міжнародны творчы праект "Наталля Гайда запрашае…". Сёлета яго праграма ўключала паказ дзвюх пастановак самога тэатра — класічнай аперэты "Містар Ікс" і вадэвіля "Сапраўдная гісторыя паручніка Ржэўскага", заключны гала-канцэрт, у якім удзельнічалі зоркі музычнага мастацтва з Масквы, Пецярбурга, Ніжняга Ноўгарада, Екацярынбурга, Петразаводска, Караганды. Своеасаблівым аналітычным вынікам музычнага тыдня стаўся "круглы стол" кіраўнікоў вядучых тэатраў СНД і Балтыі на тэму "Тэатр. Бізнес. Грамадства".

Класічная аперэта "Містар Ікс" — бяспройгрышная латарэя ў афішы. Публіка заўсёды будзе прыходзіць на гэты спектакль у чаканні сустрэчы з любімымі героямі твора і незабыўнай музыкай Кальмана. Гэта — непарушная ісціна, з якой цяжка спрачацца. Але прэм'ера спектакля пакінула шмат пытанняў.

Існуе дасціпны музычны жарт. Пра што думаюць мужчыны, апранутыя ў шыкоўныя смокінгі, калі сядзяць у першым радзе партэра, глядзяць на дырыжора і слухаюць сімфанічны твор? Горка шкадуюць, што ў дадзены момант знаходзяцца не на рыбалцы. Думаю, калектывы, якія ладзяць фестывалі ці асобныя праекты open air, добра памятаюць той жарт.

Агульнавядома, што сярод жанраў тэатральнага мастацтва ў найбольшым крызісе цяпер знаходзіцца аперэта. На гэта ўплываюць шмат якія абставіны. Прадказальнасць сюжэта з абавязковым шчаслівым фіналам. Тры пары выканаўцаў (герой – гераіня, прастак – субрэтка, дуэт сталых салістаў), вобразы якіх даўно пераўтварыліся ў штампы. А яшчэ тры абавязковыя дзеянні, якія доўжацца тры гадзіны. Гэта не заўсёды прымальна для сучаснага гледача, які прызвычаіўся да іншых, больш лаканічных спектакляў. У такой сітуацыі бачыцца некалькі варыянтаў выхаду з крызісу.

В Белорусский государственный академический музыкальный театр осенью придут работать почти тридцать молодых специалистов. Во время беседы с директором театра Александром Петровичем мы не столько подводили итоги сезона, сколько говорили о будущем.

Мюзикл "Обыкновенное чудо" Белорусского государственного академического музыкального театра по одноименной сказке Евгения Шварца представят в Москве. Ожидается, что российская публика увидит спектакль в ноябре.

Ансамбль салістаў аркестра "Premier" Беларускага дзяржаўнага акадэмічнага музычнага тэатра прадстаўляў нашу краіну ў Каўнасе на Дне дзяржавы і фестывалі "Аперэта ў Каўнаскім замку".

Белорусский государственный академический музыкальный театр готовит премьеру — балет "Тысяча и одна ночь" на музыку азербайджанского композитора Фикрета Амирова.

Вырашэнне праблем грамадства — у духоўным і культурным росце кожнага чалавека. Запусціць працэсы пазнання саміх сябе, падштурхнуць людзей да стваральнай працы, дапамагчы неабыякавым — гэтыя задачы вырашае беларускі бізнесмен Алег Уладзіміраў. У мінулым годзе «ЛіМ» ужо сустракаўся з мецэнатам і цікавіўся тым, што заахвоціла яго заняцца фінансавай падтрымкай беларускага акадэмічнага мастацтва і якім праектам ён аказвае дапамогу. Як сёння ідуць справы ў абранай ім сферы дзейнасці, спадар Уладзіміраў распавёў нашаму карэспандэнту.

Кожная работа Ганны Маторнай выклікае інтарэс. Гледачы ведаюць: пастаноўшчык Беларускага акадэмічнага музычнага тэатра заўжды прапануе захапляльнае відовішча. Яе спектаклі нельга прапускаць. I калі яна інтэрпрэтуе класіку, і калі звяртаецца да партытур сучасных кампазітараў, нечаканае і парадаксальнае іх прачытанне гарантавана.

Художник не должен быть голодным — истина, с которой не поспоришь. Однако картина для наших театров в последнее время вырисовывается совсем не радостная. Говорить о материальном режиссерам и худрукам приходится едва ли не в разы чаще, чем о духовном. Брошенные на поиски любых возможностей привлечения внебюджетных средств, сегодня труппы вынуждены бороться за кассу и каждого зрителя.

"Убельская ластаўка", першы адкрыты конкурс імя Станіслава Манюшкі, у якім удзельнічалі студэнты-вакалісты ВНУ, прайшоў сёлета ў Мінску і Чэрвені. Ён зрабіўся падставай пераканаўча нагадаць пра безумоўную прыналежнасць кампазітара да беларускай музычнай культуры.

Калісьці імпрэзы open-air — на адкрытым паветры — былі чымсьці эксклюзіўным. Цяпер іх становіцца ўсё больш, канцэртна-тэатральныя арганізацыі "абжываюць" літаральна кожны кавалачак зямлі ў горадзе ды на прыродзе, прыдатны для "ўзрошчвання" артыстычных падзей. І што ж? Мастацтва вакол нас становіцца больш? Ці яно, адпушчанае на волю, папросту распускаецца ў паветры? Лета — самы час паразмаўляць пра гэта. Бо без фестываляў open-air ужо не абыходзяцца ніводныя з выхадных: "Баль у Соф’і Гальшанскай", "Джаз-суботы ля Ратушы", "Вечары Вялікага тэатра ў замку Радзівілаў", арт-фэст "Тэатр Уршулі Радзівіл", тэлепраекты ля сцен Мірскага замка…

Вось ужо тры гады запар Музей народнай архітэктуры і побыту з'яўляецца партнёрам Музычнага тэатра ў стварэнні сумеснага творчага праекта "Шэдэўры сусветнай класікі ў музеі пад адкрытым небам" — у Беларусі ў апошнія гады ўсё больш прыжываецца еўрапейская традыцыя правядзення летніх музычных open-air. І ўсе тры гады ў імправізаванай глядзельнай зале пад зорным небам няма свабодных месцаў, і частка публікі проста стаіць з абодвух бакоў сцэны. Тым больш што сёлетняя імпрэза мела прывабную назву "Баль у Соф'і Гальшанскай".