Пресса

У нашым тэатры музычнай камедыі зноў сенсацыя: да 125-годдзя з дня нараджэння Ф. Легара пастаўлена "Вясёлая ўдава" – ды не ў звычайным "СНГоўскім" варыянце, а ў першапачатковым, аўтарскім, на аснове партытуры, што падарылі самі венцы.

Ну, вось і здзейснілася. Прэм'ера "Вясёлай удавы" Ф. Легара, пра якую так многа гаварылі ў тэатры музычнай камедыі, нарэшце адбылася. I прыпала на тыя ашалелыя дні пачатку чэрвеня, калі слупок тэрмометра падымаўся да 32-градуснай адзнакі.

Детская музыка, как мне кажется, сегодня острее, чем когда-либо, нуждается в нетрадиционном подходе, безудержном полете фантазии, раскрепощении творческого воображения композиторов.

Чвэрць стагоддзя таму, часткова на аснове музычнай трупы Магілёўскага абласнога тэатра музычнай камедыі, быў створаны Дзяржаўны тэатр музычнай камедыі БССР.

Два года тому назад, в апреле 1992-го родилась инициатива создания нового межгосударственного балетного фестиваля в Минске "Я люблю балет". Важно, чтобы инициатива превратилась в прочную традицию.

Он совсем не похож на солидного маэстро. Вечно куда-то спешащий, одержимый множеством идей, Александр Сосновский всегда стремится быть в гуще событий. Однажды, еще студентом консерватории, он посреди учебного года вдруг на две недели уехал в Москву. Не пропускать же такое интересное событие, как конкурс дирижеров!

На пачатку года ў Дзяржаўным тэатры музычнай камедыі прайшоў бенефісны спектакль, прымеркаваны да юбілею салісткі тэатра Ніны Равінскай.

Быць артыстам аднаго тэатра досыць цяжка, а двух – проста вельмі складана. Ды так, відаць, наканавана лёсам Уладзіміра Пятрова.

Почти четверть века сияет на сцене театра музыкальной комедии Наталья Гайда. Поклонники называют ее примадонной, критики связывают с ее именем целую эпоху в истории белорусской оперетты. Неповторимый голос певицы вдохновил известнейших в республике композиторов: Ю. Семеняко свою "Павлинку" писал специально "на Гайду", Е. Глебов, автор "Миллионерши", назвал ее лучшей исполнительницей главной роли.

Чалавек, які здольны ўспрымадь прыгожае, – ніколі не старэе. Гэтыя словы гучалі лейтматывам на вечары памяці дырыжора Іосіфа Абраміса. Вечар быў арганізаваны Дзяржаўным тэатрам музычнай камедыі. Ужо дзесяць гадоў, як I. Абраміса з намі няма, але памяць пра яго жыве ў сэрцах тых, хто працаваў разам з ім, хто вучыўся ў яго, хто памятае яго за дырыжорскім пультам.

Адной з самых яркіх прэм'ер мінулага сезона была камічная опера Г. Даніцэці "Viva la mamma!", паказаная Дзяржаўным тэатрам музычнай камедыі.

"Viva la Mamma" Г. Даніцэці ў Дзяржаўным тэатры музычнай камедыі

Необычная для театра музыкальной комедии премьера состоялась на его сцене. Здесь осуществлена постановка одноактного балета Михаила Фокина "Шопениана".

Падчас традыцыйнага ўжо, але не такога гучнага, як у мінулыя гады, Міжнароднага фестывалю "Я люблю балет" Дзяржаўны тэатр музычнай камедыі Беларусі паказаў прэм'еру.

"Плох тот солдат, который не мечтает стать генералом", – сказали себе в балетной труппе Государственного театра музыкальной комедии Республики Беларусь и решили добиться статуса "Минск-балет". Для этого взялись за постановку хореографического вечера в дополнение к уже идущим "Штраусиане" (пост. В. Бурмейстера) и "Испанскому дивертисменту" (пост. Херардо).

Першай прэм'ерай гэтага сезона ў Дзяржаўным тэатры музычнай камедыі была не аперэта, не мюзікл, а чыста балетны сьпектакль. Гэта можа здацца крыху дзіўным, але для тых, хто ўважліва сочыць за тэатральным жыцьцём, яшчэ ў мінулым сезоне стала зразумела, што гэты тэатр не замыкаецца ў рамках свайго жанру, а паступова пашырае творчы дыяпазон.

А устроил его на своей сцене Театр музыкальной комедии, главный творческий принцип которого – все жанры хороши, кроме скучного. Доказательство тому – каждая премьера. Не стала исключением и последняя работа коллектива – оперетта "Холопка".

Прэм'ера музычнага спектакля "Халопка" кампазітара Мікалая Стрэльнікава адбылася ў Беларускім тэатры музычнай камедыі.

З маляўнічым сувенірам параўноўваюць гледачы новую прэм'еру Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі. Тут пастаўлены ўзор колішняй савецкай класікі – аперэта А. Стрэльнікава "Халопка".

Замысловатые петербургские парки, прелестные фрейлины, гусары, камердинеры, цыганки, девчата и парубки в шальном гопаке, крепостные балерины, бело-синие, "под Гжель", хороводы. И все это – на одной сцене Театра музыкальной комедии, в одной премьере оперетты "Холопка".