Пресса

Разумеется, весьма респектабельный – под стать героине классической оперетты, премьерные спектакли которой в театре музыкальной комедии проходят с аншлагом. Богатство Ростислава Бузука, который возглавил театр чуть более месяца назад, под занавес сезона, – прежде всего в неубывающей популярности как самого жанра, так и коллектива среди широкой публики.

Тэатр музычнай камедыі ў мінулым сезоне зрабіў добры падарунак свайму гледачу, прадставіўшы яго ўвазе мюзікл "Шклянка вады" У. Кандрусевіча (лібрэта Б. Рацара і У. Канстанцінава па аднайменнай п'есе Э. Скрыба).

Словамі можна выказаць ісьціну, словамі можна выказаць і ману, а яшчэ – можна гаварыць шмат і не выказаць нічога. А мова музыкі заўсёды праўдзівая, бо яна народжана эмоцыямі, пэўным станам душы. Мовай музыкі можна выказаць такія пачуцьці і перажываньні, якія немагчыма перадаць словамі. Бо слова азначае пэўнае паняцьце, якое мы ўсьведамляем, а ў душы чалавека шмат падсьвядомага, таямнічага... "Калі ёсьць музыка – не трэба слоў", – так гаворыць кампазітар Уладзімір Кандрусевіч.

Як гэта ні дзіўна, самымі першымі гледачамі новай пастаноўкі былі іншаземцы: з прэм'ерай "Кармэн-сюіты" балетная трупа тэатра выправілася ўлетку на гастролі па гарадах Іспаніі.

Балетны калектыў тэатра, які ўзначальвае энтузіяст сваёй справы Н. Дзьячэнка, прадставіў на суд гледача ўжо не адну сваю работу.

Трупа "Мінск-балет" танцуе не толькі класіку, але і характарныя танцы. "Іспанскі дывертысьмент" – цікавы, арыгінальны сьпектакль, пастаўлены на матэрыяле іспанскага фальклору, даў неабходную магчымасьць трупе паспрабаваць сябе ў жанры іскрамётнага іспанскага танца і зрабіўся своеасаблівай прыступкай на шляху да "Дон-Кіхота".

В год 125-летия классика оперетты Ференца Легара Государственный театр музкомедии порадовал публику новой постановкой его знаменитого творения. Премьерные спектакли идут один за другим, а зал так же полон, как и на первом из них. "Веселая вдова" продолжает веселить сердца и согревать души.

Нынешний год в музыкальных кругах считается годом Ференца Легара. В 1995 году исполняется 125 лет со дня рождения этого замечательного композитора и дирижера и 90 лет со дня первой постановки самой популярной его оперетты "Веселая вдова". Наш театр музыкальной комедии очень достойно отметил две эти даты.

У нашым тэатры музычнай камедыі зноў сенсацыя: да 125-годдзя з дня нараджэння Ф. Легара пастаўлена "Вясёлая ўдава" – ды не ў звычайным "СНГоўскім" варыянце, а ў першапачатковым, аўтарскім, на аснове партытуры, што падарылі самі венцы.

Ну, вось і здзейснілася. Прэм'ера "Вясёлай удавы" Ф. Легара, пра якую так многа гаварылі ў тэатры музычнай камедыі, нарэшце адбылася. I прыпала на тыя ашалелыя дні пачатку чэрвеня, калі слупок тэрмометра падымаўся да 32-градуснай адзнакі.

Детская музыка, как мне кажется, сегодня острее, чем когда-либо, нуждается в нетрадиционном подходе, безудержном полете фантазии, раскрепощении творческого воображения композиторов.

Чвэрць стагоддзя таму, часткова на аснове музычнай трупы Магілёўскага абласнога тэатра музычнай камедыі, быў створаны Дзяржаўны тэатр музычнай камедыі БССР.

Два года тому назад, в апреле 1992-го родилась инициатива создания нового межгосударственного балетного фестиваля в Минске "Я люблю балет". Важно, чтобы инициатива превратилась в прочную традицию.

Он совсем не похож на солидного маэстро. Вечно куда-то спешащий, одержимый множеством идей, Александр Сосновский всегда стремится быть в гуще событий. Однажды, еще студентом консерватории, он посреди учебного года вдруг на две недели уехал в Москву. Не пропускать же такое интересное событие, как конкурс дирижеров!

На пачатку года ў Дзяржаўным тэатры музычнай камедыі прайшоў бенефісны спектакль, прымеркаваны да юбілею салісткі тэатра Ніны Равінскай.

Быць артыстам аднаго тэатра досыць цяжка, а двух – проста вельмі складана. Ды так, відаць, наканавана лёсам Уладзіміра Пятрова.

Почти четверть века сияет на сцене театра музыкальной комедии Наталья Гайда. Поклонники называют ее примадонной, критики связывают с ее именем целую эпоху в истории белорусской оперетты. Неповторимый голос певицы вдохновил известнейших в республике композиторов: Ю. Семеняко свою "Павлинку" писал специально "на Гайду", Е. Глебов, автор "Миллионерши", назвал ее лучшей исполнительницей главной роли.

Чалавек, які здольны ўспрымадь прыгожае, – ніколі не старэе. Гэтыя словы гучалі лейтматывам на вечары памяці дырыжора Іосіфа Абраміса. Вечар быў арганізаваны Дзяржаўным тэатрам музычнай камедыі. Ужо дзесяць гадоў, як I. Абраміса з намі няма, але памяць пра яго жыве ў сэрцах тых, хто працаваў разам з ім, хто вучыўся ў яго, хто памятае яго за дырыжорскім пультам.

Адной з самых яркіх прэм'ер мінулага сезона была камічная опера Г. Даніцэці "Viva la mamma!", паказаная Дзяржаўным тэатрам музычнай камедыі.

"Viva la Mamma" Г. Даніцэці ў Дзяржаўным тэатры музычнай камедыі