Пресса

Першае ж выступленне Вікторыі Мазур на прафесійнай сцэне, і адразу – поспех. Яна, студэнтка чацвёртага курса Белдзяржкансерваторыі, выканала тады партыю Віялеты ў аперэце Кальмана "Фіялка Манмартра".

Якім павінен быць сучасны акцёр тэатра музычнай камедыі? Пытанне гэтае, як і пытанні фарміравання спевака-акцёра на опернай сцэне, усё часцей і часцей узнікае ў дыскусіях, гаворках пра музычны тэатр.

Минчане, в прошедшие десятилетия знакомились с "Сильвой" в разных постановках, и неизменно она пользовалась успехом, радовала прекрасной музыкой.

В детстве, впервые в жизни попав в театр, я увидела удивительное действо, в котором артисты не просто играли на сцене, а еще прекрасно пели и великолепно танцевали. И все это называлось красивым словом "оперетта". С того момента я навсегда полюбила и театр, и оперетту, а еще на всю жизнь запомнила имя и фамилию исполнительницы главной роли — Наталия Гайда.

Прэм'ера "Несцеркі" адбылася ў студзені 1980 года. I вось на сцэне музкамедыі – соты спектакль.

Папулярны фальклорны герой, які ўвасобіў лепшыя якасці беларускага народа – несумненна, Несцерка. Сёння без гэтага героя цяжка ўявіць творчасць калектыву Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР.

В наше время на афишах театров музыкальной комедии все чаще появляются имена классиков отечественной и зарубежной литературы, крупных советских писателей.

Смаляне з артыстамі Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі сустрэліся ўпершыню. Увесь ліпень доўжылася наша знаёмства з гэтым таленавітым, своеасаблівым, а таму і цікавым калектывам.

"Мільянерку" Я. Глебава сёння іграюць два тэатры. Паміж прэм'ерай у Маскве і пастаноўкай на мінскай сцэне паўгода. I хоць абодва спектаклі пастаўлены адным рэжысёрам, В. Івановай, яны вельмі розныя.

Рэжысёр В. Цюпа, які паказаў сябе прыхільнікам сучасных нетрадыцыйных "амплуа" музычнай камедыі ("Сірано", "Гуляем у прынца і жабрака"), дэбютаваў на мінскай сцэне як пастаноўшчык класічнай аперэты.

Кто не знает "Сильву"! Каждая мелодия на слуху, каждый поворот сюжета знаком. И вдруг – откуда это ощущение сейчас, на наших глазах – впервые! – рождающейся темы, мелодии, судьбы?

Гэту аперэту ведаюць усе, нават тыя, хто прынцыпова не прымаюць самога "гарэзлівага жанра". I вось зноў "Сільва" і вялікі, сапраўдны поспех.

Назначение театра именно в том, чтобы говорить и о любви, и о красоте каждый раз по-новому, неповторимо. И решать проблемы, которые стоят не только перед персонажами того или иного сценического произведения, но и перед зрителями – нашими современниками

Каждый из нас хранит в душе образ родного края, материнское слово, память о доме, в котором родился и вырос... Хранит человек в своем сердце и песню края, который дал ему жизнь и заботливо вел по ней крутыми дорогами испытаний.

Гастрольны месяц праляцеў, як адзін дзень. Здавалася б, толькі наладзілася работа на новым месцы, і вось трэба падсумоўваць зробленае...

Завтра в помещении театра им. А.В. Луначарского начнутся гастроли театра музыкальной комедии Белорусской ССР.

Киевские зрители с интересом познакомились с работами гостей из Минска, расширившими их представление о возможностях жанра.

Прызванне. Нават самыя напышлівыя развагі аб ім успрымаюцца натуральна, калі гаворка ідзе пра акцёраў, рэжысёраў, музыкантаў. А тут – прафесіі, быццам бы, нятворчыя, у тэатральнай справе другарадныя. I раптам – прызванне. Ну што ж, паглядзім.

Сегодня трудно припомнить, какие из главных ролей в популярных опереттах не исполнял Константин Лосев. Главными они были не только по сюжетной канве, но и по силе духовного напряжения, которое концентрировал в себе его герой.

Добразычлівасць і працалюбства – вось асноўныя якасці характару Барыса Пятровіча Вторава. Гэта асабліва відаць, калі бачыш яго на працы ў тэатры, калі гутарыш з ім.