Пресса

У планах тэатра музычнай камедыі мюзікл Ф. Лоў "Мая чароўная лэдзі" стаяў не адзін год. Напэўна, гэта і не блага: тэатр прыглядаўся, "прымерваўся", ацэньваў свае сілы...

Оперетта – жанр сложный. Есть у него свои горячие сторонники, есть противники.

Мюзікл "Мая цудоўная лэдзі" на сцэне Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР

Сёння ўжо нельга ўявіць нашу беларускую сталіцу без гэтага цудоўнага будынка. Увечары ярка загараюцца агні, і далёка ад увахода вас сустракаюць тыя, хто жадае трапіць на спектакль, з традыцыйным пытаннем: "Ці няма лішняга білеціка?".

После периода "кочевого" образа жизни и связанных с ним неудобств наш театр музыкальной комедии начал выпускать спектакли, рожденные на своей сцене.

Белорусский театр музыкальной комедии еще молод: ему всего одиннадцать лет, но он уже завоевал признание и любовь зрителей, прочно вошел в культурную жизнь республики. Сначала спектакли его из-за отсутствия собственного помещения шли на сценах Дворцов культуры профсоюзов, железнодорожников, Дома офицеров, в гастрольных поездках.

Той вечар быў незвычайны па многіх прычынах.

Дзесяць гадоў мінула з таго часу, як на тэатральнай афішы Мінска з'явілася новая назва – Дзяржаўны тэатр музычнай камедыі БССР.

Завяршыліся гастролі Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР. Гэты калектыў ужо не першы раз у гасцях у віцябчан.

Камедыю любяць усе. Музыку – таксама. Лагічны вывад з гэтых двух меркаванняў падказвае, што поспех Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР, які прыехаў на гастролі ў Віцебск, забяспечаны.

Гэты год для мяне шчаслівы: наш тэатр справіў наваселле. Спектакль "Несцерка", у якім я іграю, на Усесаюзным конкурсе заваяваў другі прыз.

За заслугі ў развіцці беларускага тэатральнага мастацтва і актыўны ўдзел у грамадскім жыцці Н.В. Гайда ўдастоена высокага звання народнай артысткі БССР.

Аперэта... Як вельмі слушна сказаў адзін з тэатральных дзеячаў, яна "гарэзлівае і непаслухмянае дзіця оперы і драматычнага тэатра, якое жыве дзесьці паміж операй і драмай".

Без яе немагчыма ўявіць сцэну тэатра музычнай камедыі. Наталлю Гайду ведаюць і любяць не толькі мінчане, але і далёка за межамі нашай рэспублікі.

Гомель і Архангельск, Брэст і Ноўгарад, Гродна і Запарожжа, Пінск і Пскоў, Магілёў і Вінніца, Віцебск і Данецк – такі геаграфічны дыяпазон гастролей Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі БССР у 70-я гады.

Старая, наивная, чуточку смешная и вечно прекрасная оперетта! Она вносит в нашу жизнь радостное дыхание праздника, стихию карнавала, звонкое веселье, пленяет заразительным ритмом, легкостью и блеском.

"Бухгалтэрыя" і творчасць аднаго тэатра

После многолетних скитаний по разным сценическим площадкам Минска, наконец, обрел свой кров и дом Театр музыкальной комедии БССР.

Театр музыкальной комедии БССР, новое здание которого сдано в эксплуатацию в конце прошлого года, находится у разворотного кольца на пересечении улиц К. Цеткин и Мясникова.

Недзе сярод спісаных блакнотаў, старых газет і часопісаў, каляровых буклетаў захаваўся вось гэты стосік старых тэатральных праграмак, пазначаных 1971–73 гг. з надпісам: "Дзяржаўны тэатр музычнай камедыі БССР", "Фіялка Манмартра" і "Баядэра", "Сільва" і "Халопка", "Марыца" і "Палымяная скрыпка", "Спявае "Жаваранак" і "Паўлінка"...